പറയുവാനുണ്ട് പലതുമെന്നാകിലും
ചിലത് മൗനത്തിലാഴ്ന്നു പോയീടുന്നു
ചിരികളുണ്ടതില്, ചിത്രപടങ്ങളില്
വെറുതെ വീണ ജലച്ചായമുണ്ടതില്
പറയുവാന് വന്ന് പാതി മറന്നൊരു
കവിത പോല്, പെയ്തു തോരാതെ പോയൊരു
മഴകള് പോല് വറ്റിയെന്നേ മറഞ്ഞൊരു
പുഴയത് പോലെ വാക്കുകള്ക്കുള്ളിലെ
അടിയൊഴുക്കുകള്, ആത്മാവിനുള്ളിലെ
ഹരിത താഴ്വര, ആഴക്കടലുകള്
എഴുതുവാനായെടുത്ത ലോകത്തിന്റെ
നിറുകയില് കൃഷ്ണരാവിന്റെ ചുംബനം
ദലിതസങ്കടം, ഇരുമുടിക്കാഴ്ച്ചകള്
മതിലുകള്, മതവിഭ്രമക്കൂടുകള്
നിയമഭിത്തികള്, നീതിത്തുലാസുകള്
ഒഴിവുകാലങ്ങള്, ഓര്മ്മപ്പെരുക്കങ്ങള്
നിടിലസന്ധ്യകള് കുങ്കുമപ്പൂവുകള്
വിരലില് വന്നു തുളുമ്പുന്നൊരക്ഷരം
മിഴിയിലേറും നിഗൂഢാര്ഥശോകങ്ങള്
വഴില് വന്നു വീഴുന്ന നിഴലുകള്
പറയുവാനുണ്ട് പലതുമെന്നാകിലും
ഒഴികയാണന്റെ ശബ്ദതാരാവലി
ശരികളെങ്കിലും വിസ്ഫോടനത്തിന്റെ
നെടിയ തീപ്പൊരിപ്പന്തങ്ങളാണവര്
പറയുക വേണ്ട എന്ന് പറയുന്ന
പതിവുകാലങ്ങളെല്ലാം കടന്നിതാ
പറയുകയാണ് ചുറ്റിലും കാറ്റുകള്
കടലുമൊത്ത് സിത്താറിന്റെ തന്ത്രിയില്
മഴകളെല്ലാം പെരും മാരിയാവുന്നു
ചിരികളെല്ലാം മുളങ്കാട്ടിലോടുന്നു
തകരുമായിരം സ്ഫടികപാത്രങ്ങളില്
തളരുകയാണ് ഭൂമിയും മൗനവും.