അപരിചിതർ (കവിത: പുഷ്പമ്മ ചാണ്ടി )

അപരിചിതരുടെ കുപ്പായ -

മിന്നും നാമണിയുന്നു

എത്ര വിചിത്രം കാലം.

അപരിചിതർ

നമ്മളന്യോന്യം

പുൽകുന്നുണ്ട്

ചർമം ചർമ്മത്തെ

തൊട്ടറിയുന്നുണ്ട്

അസ്ഥികളിടയ്ക്കിടെ

പൂക്കാറുണ്ട്

ശ്വാസനിശ്വാസ തരംഗങ്ങൾ -

ക്കൊരേ താള ദൈര്‍ഘ്യമുണ്ട്

ഇത്രമേലടുത്തവർ

കാലം പോകെപ്പോകെ

വീണ്ടുമപരിചിതഭാവ-

മുടലെടുക്കുന്നുവോ?

വിചിത്രമീ,

സ്‌നേഹവും വെറുപ്പുമിടകലരും

നിശിത ബന്ധം.

ഒരേ കൂരക്കു കീഴെ

ഒന്നിച്ചുണ്ടുമുറങ്ങിയും

ചിരിച്ചും കരഞ്ഞും കരയിച്ചും

രണ്ടു വഴിപോക്കരായിരുന്ന -

വരെപ്പൊഴോ

ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ

വിധിക്കപെട്ടവർ..

അഭിനയപാടവം

വെളിപെടാ

ജീവിതവേഷങ്ങളാടു-

മപരിചിതരിന്നും....