1
മണ്ണില് പിടി മുറുക്കി പടരാന് വേരുകള്
മുകളിലെ അനന്തതയെ അളപ്പാന് ചിറകുകള്
വേരുകള്ക്ക് ചിറകു വേണ്ട
ചിറകുകള്ക്ക് വേരും
എന്നാല് വേണ്ടിടത്തു രണ്ടുംവേണം എപ്പോഴും
2
ഒറ്റക്കൈകൊട്ടിന്റെ ഒച്ച
കേട്ട ചരിത്രമില്ല
സിരകളിലെ മൗനപ്രവാഹത്തില്
അതിന്റെ ദിവ്യാനുഭൂതി
മനസ്സില് നിന്ന് അവസാനത്തെ വാങ്മയവും മായുമ്പോള്
അവശേഷിക്കുന്ന സുഖദമായ തമസ്സില്
വെളിച്ചവും ശബ്ദവും പടരും
3
സത്യം
സാക്ഷാല്ക്കാരം
സത്യസാക്ഷാല്ക്കാരം
ഈ മൂന്നു വാക്കുകള് ഉച്ചരിച്ചപ്പോഴേക്കും
സത്യത്തില് നിന്നും ഞാന്
പതിനായിരം കാതം അകലെയായി
4
നക്ഷത്രങ്ങള് കടാക്ഷിക്കില്ല
നിനക്ക് വേണ്ടി ഒരു പ്രേമലേഖനമെഴുതാന്
അതിനു പാവം ഉരുകിത്തീരാറായ
ഈ മെഴുകുതിരി തന്നെ വേണം
ഈ തിരിയും അണയുമ്പോള്
ഇരുട്ടില് ഞാന് നിന്നെക്കുറിച്ചു ഓര്ക്കും
പിന്നെ അപൂര്ണ്ണമായ എന്റെ കത്തിനെക്കുറിച്ചും
5
ആകാശത്തിനുള്ളത് ആകാശത്തിനും
ഭൂമിക്കുള്ളത് ഭൂമിക്കും
ചെമ്പകം നക്ഷത്രങ്ങള്ക്ക് നിവേദിക്കാന് വെച്ചതൊക്കെ
കുസൃതിക്കാറ്റ് കൊമ്പ് കുലുക്കി മണ്ണിനിട്ടു കൊടുത്തു
വീണപ്പോള് അഞ്ചു പൂക്കള് മലര്ന്നിട്ടും
അഞ്ചു പൂക്കള് കമിഴ്ന്നിട്ടും
6
അങ്ങനെയല്ലാത്ത പക്ഷം
ഇങ്ങനെ
ഇങ്ങനെയല്ലാത്ത പക്ഷം
അങ്ങനെ
പക്ഷം രണ്ടും കൊഴിഞ്ഞ പക്ഷി
കൊങ്ങനെ
7
ലക്കും ലഗാനും ഇല്ലാത്ത
കടലോ
പുഴയോ
തോടോ
ആകാശം സമ്മാനിക്കുന്ന
വെള്ളിയരഞ്ഞാണുകള്
പാവം ഭൂമികന്യയ്ക്ക്
ആര് അണിയിച്ചു കൊടുക്കും
ലക്കും ലഗാനും ഇല്ലാത്ത
കവിയോ?
8
കൊറോണ
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ അനര്ഹമായ ആര്ഭാടത്തിനുള്ള ശിക്ഷയോ
കൊറോണ
ദുഷ്ടതയ്ക്കുള്ള ശമ്പളമോ
കൊറോണ
പുണ്യവാളന്മാര്ക്കും പാപികള്ക്കും വേണ്ടി പണിത കുരിശൊ
കൊറോണ
സ്വര്ഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള വഴി നരകത്തിലൂടെയാണെന്ന വിളംബരമോ
കൊറോണ
അക്ഷമയ്ക്കുള്ള കഷായമോ
കൊറോണ
ക്രൂരതയ്ക്കുള്ള ചൂരല്വടിയോ
എങ്ങനെ.......?
വേണുനമ്പ്യാര്