മഞ്ഞിന്
പൊള്ളുന്ന തണുപ്പാണ്
മരിച്ചവന്റെ വിരലുകള് പോലെ
പേടിപ്പിക്കുന്ന നനവാണ്
പ്രിയമുള്ളവരുടെ കണ്ണുനീര് പോലെ
അത്രമേല് മൂകമാണ്
തിരയൊഴിഞ്ഞ കടല് പോലെ
നിറഞ്ഞ ശൂന്യതയാണ്
പ്രണയം കൊഴിഞ്ഞ മരങ്ങള് പോലെ
നിന്റെ കാല്പ്പാടുകള് മാഞ്ഞുപോയ തീരത്ത്
എനിക്കിനിയെന്തിന്
ചലിക്കുന്ന ഘടികാരസൂചികള്
മഞ്ഞു മൂടിയ സമുദ്രത്തിലേക്ക്
ഞാനത് വലിച്ചെറിയട്ടെ .
നമുക്കേറ്റം പ്രിയമള്ളൊരീ
ഡിസംബറില് തന്നെ .