വൈകുവതെന്തിനിന്നോതുവാനോമലേ
വിൺമേഘശകലമായ് മായുവോളം

നന്മയാം പൊന്മരം പൂത്തു നീ കണ്ടെങ്കി -
ലുള്ളു നിറച്ചൊരു വാക്കു ചൊല്ലാം

നീറുമാ കണ്ണുകളല്ലോ തുടയ്ക്കുകിൽ
നിൻ ചുമർ താങ്ങായി മാറുമെങ്കിൽ

നിശ്ചയം നീയെന്നുമുത്തുംഗ ശ്രേണിയിൽ
മർത്യവംശത്തിലീ മഹിയിലല്ലോ

ഇന്നു ഞാൻ നാളെ നീയല്ലോ വെടിഞ്ഞിടും
ദേഹമീ , സത്യം മറന്നിടാതെ

വാക്കിലും നോക്കിലുമുണ്മനിറച്ചിടാം
ഞാനെന്നഭാവം ത്യജിച്ചു നീങ്ങാം.