ചാരക്കൂമ്പാരത്തില്‍
ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന
ഒരു കനല്‍ത്തരി ഞാന്‍
കൈ പൊള്ളുമെന്ന് കരുതി
നീ എന്നെ തിരയാതിരിക്കരുത്

ഇരുളില്‍ ഞൊടിയിടയില്‍ 
വളഞ്ഞു പുളയുന്ന
പൊന്‍രേഖകളെഴുതും
മിന്നാമിനുങ്ങ് ഞാന്‍
തൊട്ടാല്‍ കൈ നീറുമെന്ന് കരുതി
നീ എന്റെയരികെ വരാതിരിക്കരുത്

അന്തിമേഘങ്ങളില്‍ നിന്നും
നിന്റെ തുടുത്ത കവിളില്‍ നിന്നും
ശോണിമ കടം വാങ്ങിയ
ഒരു പനിനീര്‍പ്പൂവ് ഞാന്‍
കൂര്‍ത്ത മുള്ളുകളെ പേടിച്ച്
നീ എന്റരികെ വരാന്‍ അമാന്തിക്കരുത്

അല്പായുസ്സായ ഒരു നിമിഷമെന്നു
കരുതി എന്നെ നീ അവഗണിക്കരുതേ
എന്റെ മറുപുറം അനന്തതയല്ലാതെ
മറ്റെന്താണ്!

ഇരുണ്ട നിഴലെന്നു കരുതി
വഴിയോരത്ത് എന്നെ നീ ഉപേക്ഷിക്കരുതേ
നിഴലില്‍ നിന്ന് പുതിയ ഒരു സൂര്യനായി ഞാന്‍ ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കില്ലെന്നാരു കണ്ടു!